Ο ξεχωριστός Γουίλ Χάντινγκ δεν είναι απλά ένας ιδιοφυής έφηβος που λύνει για πλάκα μαθηματικά προβλήματα που άλλοι χρειάζονται χρόνια προσπάθειας. Η ιδιάζουσα περίπτωσή του εστιάζεται στο δύστροπο, αντικοινωνικό χαρακτήρα του και σε μια ανεξιχνίαστη ψυχολογία που τον οδηγεί σε επιλογές που ξενίζουν. Το σύστημα θα επιστρατεύσει έναν πανέξυπνο ψυχολόγο για να τον ελέγξει. Τα πράγματα θα γίνουν δύσκολα και για τους δυο, αφού έχουμε να κάνουμε με μια αμφίδρομη ψυχαναλυτική επαφή. Οι όροι του δασκάλου και του μαθητή, του γιατρού και του ασθενή, συχνά εναλλάσσονται.

Ένα στοιχείο που ξεχωρίζει στην ταινία είναι οι ιδιαίτερα ρεαλιστικές ερμηνείες. Η παρέα των νεαρών ηθοποιών που επιστράτευσε ο Γκας Βαν Σαντ τα πήγε θαυμάσια (άλλωστε η ταινία προτάθηκε για 9 Όσκαρ). Ακόμη και ο χολυγουντιανός Ρόμπιν Γουίλιαμς απέχει πολύ από τις συνηθισμένες γλυκανάλατες ερμηνείες και δίνει τον καλύτερό του εαυτό. Είχαμε καιρό να δούμε μια ταινία που να στηρίζεται σε χαρακτήρες κι ερμηνείες, η οποία να προέρχεται από την απέναντι όχθη του Ατλαντικού.