Ένα Σαββατοκύριακο από τη ζωή δυο πρώην συμφοιτητριών και φιλενάδων, που ξανασυναντιούνται για να θυμηθούν τα παλιά και να μιλήσουν για την τωρινή τους ζωή. Τι πιο απλή αφορμή για να φτιάξεις ένα ευπρεπές τηλεοπτικό δράμα, ένα ψυχογραφικό θεατρικό μονόπρακτο ή μια έντυπη κοινωνιολογική μελέτη, με φόντο τη σύγχρονη Βρετανική πραγματικότητα. Ο Μάικ Λη (Μυστικά και ψέματα), μάστορας στην καθοδήγηση των ηθοποιών, αξιοποιεί συνηθισμένες καθημερινές σκηνές, προκειμένου να φωτίσει τις εσωτερικές πτυχές των ηρώων του. Εδώ αντιπαραβάλλει την Αγγλία του χτες και του σήμερα, μέσα από τη σχέση και τις προσωπικές εμπειρίες δυο γυναικών. Η κάμερα του Λη ακολουθεί τις ηρωίδες από τα μετεφηβικά χρόνια στη συνειδητοποιημένη ενηλικίωση.

Η Άννυ, ένα ασθματικό κορίτσι που απέφευγε την επαφή με το περιβάλλον της κρύβοντας το προβληματικό (λόγω δερματίτιδας) πρόσωπό της είναι έξι χρόνια μετά μια ανασφαλής και υπερευαίσθητη τριαντάρα, που ζει στη σκιά των γονέων της. Η Χάννα, παρορμητική, απότομη και συχνά βίαιη στη συμπεριφορά της, έχει εξελιχθεί σε μια δυναμική γυναίκα, που ασχολείται κυρίως με τη δουλειά της. Δυο φίλοι τους από παλιά, προσπαθούν απεγνωσμένα να βρουν την ταυτότητά τους, κουρασμένοι από τη μετριότητα της καθημερινής ζωής. Η ταινία παλινδρομεί σ' ένα διαρκές φλας-μπακ, ανάμεσα σε δυο δεκαετίες (80-90), ανάμεσα σε διαφορετικές αισθητικές και τρόπους ζωής. Τα δυο κορίτσια μεγάλωσαν πια, και μόνο η μνήμη θα τους δώσει τη δυνατότητα να νιώσουν όλη τη μαγεία της χαμένης εφηβείας, τότε που τα ραδιόφωνα έπαιζαν Cure και τα μαύρα ρούχα ήταν στο προσκήνιο...