Η περιπέτεια

(L' aventura, 1960), A/M, 145'

Γκαμπριέλε Φερτσέτι (Σάντρο)

Μόνικα Βίτι (Κλαούντια)

Λέα Μασάρι (Άννα)

Ντομινίκ Μπλανσάρ (Τζούλια)

Ρέντσο Ρίτσι (πατέρας της Άννας)

Μικελάντζελο Αντονιόνι, Έλιο Μπαρτολίνι, Τονίνο Γκουέρα

Άλντο Σκαβάρντα

Τζιοβάνι Φούσκο

«Η περιπέτεια» αποτελεί το πρώτο μέρος της λεγόμενης «τριλογίας της αλλοτρίωσης», μέσα από την οποία ο Αντονιόνι διερευνά την αδυναμία επικοινωνίας και την αλλοτρίωση, στην σύγχρονη βιομηχανική κοινωνία. Η ιστορία της ταινίας είναι απλή: Η ΄Αννα βρίσκεται στα πρόθυρα της ρήξης του συμβατικού δεσμού της με τον Σάντρο, έναν πετυχημένο αρχιτέκτονα. Το ζευγάρι φεύγει για κρουαζιέρα με ένα γιοτ μαζί με μια παρέα μεγαλοαστών, ενώ η ΄Αννα καλεί και την φίλη της, την Κλαούντια. Οι εκδρομείς αποβιβάζονται σ' ένα έρημο νησί όπου η ΄Αννα εξαφανίζεται ως δια μαγείας. Ο Σάντρο και η Κλαούντια στην προσπάθεια να βρουν την ΄Αννα συνδέονται με μια ασταθή ερωτική σχέση.

Κεντρικό πρόσωπο της ταινίας είναι η Κλαούντια. Ανάμεσα στις δυο γυναίκες οι οποίες στο τέλος καταλήγουν να γίνουν το ίδιο πρόσωπο, κινείται ο Σάντρο, ο οποίος κατέχει λιγότερο κυρίαρχη θέση. Αυτό είναι γενικό χαρακτηριστικό των ταινιών του Αντονιόνι - ο ίδιος ομολογεί ότι δίνει πάντα μεγαλύτερη σημασία στα γυναικεία πρόσωπα γιατί πιστεύει ότι μέσα από την ψυχολογία των γυναικών φιλτράρεται καλύτερα η πραγματικότητα.

Οι ήρωες της «Περιπέτειας» ανήκουν στην μεγαλοαστική τάξη με εξαίρεση την Κλαούντια που ανήκει εμφανώς σε φτωχότερα κοινωνικά στρώματα. Ο Αντονιόνι τοποθετεί επίτηδες τους ήρωές του σ' αυτά τα στρώματα, έτσι ώστε τα συναισθήματά τους να είναι ανεξάρτητα από τις υλικές συγκυρίες. Πρόκειται για άντρες και γυναίκες οι οποίοι θέλουν να ζήσουν μια ομαλή ζωή αλλά συναντούν τέτοιες δυσκολίες που δεν μπορούν να αποφύγουν την τελική καταστροφή.

Η δράση της ταινίας σπάει σε πολλά κομμάτια, εισάγοντας πολλά πλάνα σεκάνς με χαρακτήρα σχεδόν ντοκυμαντερίστικο. Η ταινία αναγνωρίστηκε από την κριτική σαν μια από τις σημαντικότερες ταινίες, που σημάδεψαν την εξέλιξη της σύγχρονης κινηματογραφικής γλώσσας.

Ιταλός σκηνοθέτης και σεναριογράφος. Σπούδασε οικονομικά σε εμπορική σχολή της Μπολόνια, ενώ παράλληλα ήταν εμψυχωτής μιας σπουδαστικής θεατρικής ομάδας και έγραφε άρθρα για τον κινηματογράφο σε εφημερίδες και περιοδικά. Το 1940 αποφάσισε να ασχοληθεί συστηματικά με την σκηνοθεσία και μετά από σπουδές στο CSDC της Ρώμης, παρουσίασε την πρώτη του ταινία μικρού μήκους (Gente del Po, 1943), ξεκινώντας μια σπουδαία καριέρα. Κορυφαίος στιλίστας της εποχής του, σφράγισε με το έργο του το σύγχρονο κινηματογράφο και συνετέλεσε στη διαμόρφωση μιας άλλης αισθητικής αντίληψης με κύριο εκφραστικό μέσο την αποστασιοποίηση, την οποία επιτυγχάνει μέσω στιλιζαρισμένων ερμηνειών των ηθοποιών και μιας αφήγησης χωρίς δραματικές κορυφώσεις. Η περιπλάνηση των ηρώων του γίνεται σε έναν κόσμο αποξένωσης και ψυχολογικής απογύμνωσης. Επιλεγμένη φιλμογραφία: Η κυρία χωρίς καμέλιες (1953), Η περιπέτεια (1960), Η νύχτα (1961), Μπλόου Απ (1967), Επάγγελμα ρεπόρτερ (1975).