του Ζόλταν Φάμπρι
Οι διπλωματικές ίντριγκες των «Μεγάλων Δυνάμεων» μετά τη λήξη του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου δημιούργησαν το πάλαι ποτέ Ανατολικό μπλοκ (η συμμαχία κομμουνιστών και καπιταλιστών κατατρόπωσε τους καπιταλιστές φασίστες). Οι Σοβιετικοί, με τη βοήθεια του Κόκκινου στρατού, εγκαθίδρυσαν τον «σοσιαλισμό» στις Λαϊκές δημοκρατίες της Ανατολικής Ευρώπης. Είναι παράδοξο όμως χωρίς σοσιαλιστές να έχεις ανάλογο καθεστώς. Σε αυτή την περίπτωση ανήκει η Ουγγαρία. Τα πρώτα χρόνια δεν θα λέγαμε ότι ήταν τόσο δημοκρατικά. Αντικαθεστωτικές ταραχές δονούν την ατμόσφαιρα. Γνωρίζουμε ότι (διαλεκτικά), η άρνηση προκαλεί τη θέση και έτσι οδηγούμαστε στη σύνθεση που γίνεται σε ανώτερο επίπεδο. ΄Ετσι έγινε το 1956 η ουγγρική αντεπανάσταση που έγινε μοντέλο προς μίμηση.
Το κοινωνικό είναι και γίγνεσθαι καθρεπτίζεται πάντα πάνω στον κινηματογράφο. Έτσι από το 1956 και εντεύθεν ο ουγγρικός κινηματογράφος ανθεί. Πρωτεργάτης τούτης της ανανεωτικής τάσεως είναι ο σκηνοθέτης Ζόλταν Φάμπρι. Το κεντρικό πρόσωπο στο έργο είναι ένας καθηγητής λατινικών που έχει την προσωνυμία Αννίβας, στη δεκαετία του '30 (φασιστικό καθεστώς). Ο φασιστικός περίγυρος εξαναγκάζει τον αντικομφορμιστή καθηγητή στο συμβιβασμό. Ο συντηρητικός περίγυρος δεν ανέχεται παρεκκλίσεις από τους κοινά αποδεκτούς κανόνες - ο καθηγητής δεν βρίσκει στήριγμα πουθενά.
Εκπληκτική ταινία (κινηματογράφος των υπονοούμενων). Το τέλος της αποτελεί μια απ' τις τρεις καλύτερες σκηνές του κινηματογράφου. Μην ξεχνάτε: Ο φασισμός δεν έχει την ανάγκη φασιστικού κόμματος, αλλά πλανάται αδιαλείπτως στην καθημερινή ζωή (Μιχαήλ Ρομ).
Ζόλταν ΦΑΜΠΡΙ (1917-1994)
Ούγγρος σκηνοθέτης. Σπούδασε ζωγραφική και υποκριτική στη Βουδαπέστη, και δούλεψε σαν σκηνογράφος και σκηνοθέτης θεάτρου. Ηγήθηκε του νέου ρεύματος του Ουγγρικού κινηματογράφου, μετά τα γεγονότα του 1956. Έκανε ιστορικό και πολιτικό σινεμά, πλάθοντας τις ιστορίες του σε κρίσιμες και ταραχώδεις εποχές. Επιλεγμένη φιλμογραφία: Ο καθηγητής Αννίβας (1956), Οικογένεια Τοτ (1969), Οι δούλες του θεού (1970), Η πέμπτη σφραγίδα (1977).